امروزه دستکش‌های پزشکی به عنوان نمونه‌ای از تجهیزات حفاظت فردی توجه ویژه‌ای به خود جلب کرده‌اند که با هدف محافظت از فرد استفاده کننده و یا فرد بیمار در برابر گسترش عفونت یا بیماری در طی مراحل و معاینات پزشکی استفاده می‌شوند. این وسیله پزشکی از نظر سازمان غذا و دارو آمریکا به عنوان بخشی از استراتژی کنترل عفونت شناخته شده است. یکی از ویژگی‌های دستکش‌های پزشکی، یک بار مصرف بودن آن‌هاست. در حال حاضر سه نوع دستکش پزشکی به بازار عرضه می‌شود که شامل دستکش‌های معاینه، دستکش‌های جراحی و دستکش‌های پزشکی می‌باشند. از دستکش‌های پزشکی به منظور جاجایی عوامل شیمی درمانی (دستکش‌های شیمی درمانی) استفاده می‌شود. از مهم‌ترین تفاوت‌های دستکش‌های معاینه و جراحی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
همانطور که از اسم آن پیداست، دستکش‌های جراحی توسط کادر درمان حین عمل جراحی استفاده می‌شود. از این رو، نیاز است با کیفیت بالاتری نسبت به دستکش‌های معاینه تولید شوند. دستکش‌های جراحی به طور معمول استریل شده بوده در حالی که دستکش‌های معاینه هم به صورت غیراستریل و هم استریل شده موجود هستند. سایزبندی دستکش‌های جراحی نسبت به معاینه دقیق‌تر می‌باشد.
دستکش‌های معاینه پزشکی به منظور جلوگیری از انتقال آلودگی استفاده می‌شوند. این نوع دستکش برای مواردی استفاده می‌شود که نیاز به شرایط استریل شده ندارند برای مثال نمونه‌برداری از خون. علاوه بر نقش مهم آن‌ها در جلوگیری از انتقال آلودگی، این نوع وسیله پزشکی از فرد استفاده کننده در برابر صدمات وارده به‌واسطه مواد شیمیایی و دارویی خطرناک محافظت می‌کند.
مواد مورد استفاده برای ساخت آن‌ها به طور معمول لاتکس (طبیعی) یا مواد مصنوعی نظیر نیتریل یا وینیل می‌باشند. دستکش‌های وینیلی در مقایسه با دیگر مواد از مقاومت کمتری برخوردار بوده و در نتیجه، قدرت محافظت آن‌ها کمتر است. از این رو، این نوع دستکش برای افرادی که با مواد دفعی بدن سروکار دارند یا داروهای شیمی درمانی را کنترل می‌کنند پیشنهاد نمی‌شود.
